آیا قدرت بازار بانک محدودیت مالی شرکت های کوچک و بزرگ را تحت تاثیر قرا

دانلود اصل مقاله انگلیسی در 11 صفحه
دانلود ترجمه  فارسی به صورت فایل پی دی اف و وورد در 35 صفحه

مجله بانکداری و امور مالی
آیا قدرت بازار بانک محدودیت مالی شرکت های کوچک و بزرگ را تحت تاثیر قرار می دهد؟
c فرگال مک کین 1 ،a,b کونور ام اتوله ،a* رابرت ام.ریان
دپارتمان اقتصادی، دانشگاه ترینتی دوبلین، گرین کالج، دوبلین 2، ایرلند a
موسسه تحقیقات اجتماعی و اقتصادی، میدان ویتاکر، جان راجرسون کوای، دوبلین 2 ایرلند b
بخش ثبات مالی، بانک مرکزی ایرلند، اسپنسر دوک، دوبلین 1، ایرلند c
چکیده
این مقاله تا حدودی آزمایش می کند که قدرت بازار بانک محدودیت اعتباری شرکت های کوچک و متوسط را با
استفاده از یک پنل بزرگ مجموعه داده های بیشتر از 11 موسسه متوسط و کوچک از بین 2 کشور
2 را کاهش یا افزایش می دهد. با اطلاعات ما، این اولین مطالعه برای 2- اروپائی در طول دوره سال های 2
بررسی قدرت بازار بانک و محدودیت های اعتبار موسسات کوچک و متوسط در محیط اقتصادی توسعه یافته
بین المللی است. بعلاوه، مطالعه ما اولین است که یک تعداد ملاحظات اقتصاد سنجی را به طور همزمان بخصوص
ساختاری سرمایه گذاری مورد Q با کنترل فرصت های سرمایه گذاری سودده در دسترس و استفاده از مدل
بررسی قرار می دهد. نتایج ما به شدت فرضیه قدرت بازار را تایید می کند، که اساسا افزایش قدرت بازار منجر به
افزایش محدودیت های تامین مالی برای موسسات کوچک و متوسط می شود. بعلاوه، فهمیدیم که این روابط
ناهماهنگی در اندازه شرکت و ابهام را با روشی نمایش می دهد که بیان می کند روابط درست بین قدرت بازار
بانک و محدودیت های تامین مالی ممکن است کاملا با تئوری موجود توضیح داده نشود. در نهایت، فهمیدیم که
تاثیر قدرت بازار بانک بر محدودیت های تامین مالی در سیستم های مالی افزایش می یابد که بیشتر به بانک
وابسته هستند.
لغات کلیدی:
سرمایه گذاری در سطح شرکت ،Q رقابت بانک، بانکداری متمرکز، محدودیت های تامین مالی، توبین
1 Robert M. Ryan , Conor M. O’Toole, Fergal McCann
.1 مقدمه
این مقاله تاثیر قدرت بازار بانک بر محدودیت های تامین مالی سرمایه گذاری را بررسی می کند که موسسات
کوچک و متوسط تجربه کرده اند. با استفاده از نمونه بزرگ تقریبا 000111 موسسه کوچک و متوسط از بین
01 کشور اروپائی در دوره سال های 0110 0110 ، ما مدارکی گردآوری کردیم ) - i( حدودی که موسسات
کوچک و متوسط با دسترسی محدود به منابع خارجی محدود شده اند همانطور که وابستگی شان به صندوق های -
مالی داخلی برای سرمایه گذاری مالی اندازه گیری می شود، ) ii ( آیا شدت این محدودیت ها مربوط به سطح قدرت
بازار بانک در بازار وام داخلی شان است، ) iii ( آیا این روابط در طبقه بندی اندازه شرکت و ابهام ناهماهنگ است، و
( iv ( آیا تاثیر قدرت بازار بانک بر محدودیت های تامین مالی بسته به ساختار سیستم مالی متفاوت است.
مقالات تحقیقی تئوریکی درباره روابط بین قدرت بازار بانک و محدودیت های تامین مالی شرکت دو مکانیسم
رقابتی را پیشنهاد می کند که از طریق آن رقابت محدود بین بانک ها ممکن است به صورت مثبت یا منفی
دسترسی شرکت به بدهی مالی را تحت تاثیر قرار می دهد. پیش بینی سنتی سازمان های صنعتی، فرضیه قدرت
بازار، ا ستدلال می کند که افزایش قدرت بازار منجر به ارائه محدود وام و نرخ بالاتر وام دهی می شود که در
نتیجه محدودیت های تامین مالی را شدت می دهد.
در مقابل، فرضیه اطلاعات 2 ا ستدلال کرد که قدرت بازار بانک ها را قادر می کند تا از هر نرخ بهره اضافه چشم
پوشی کنند که باید وقتی به شرکت ها وام می دهند پرداخت کنند و نسبتا مبهم و ریسک دارد یعنی -
شرکت های جوان، کوچک و/یا آشفته هستند و به نوبه رابطه وامی ایجاد می کنند که به آنها امکان خواهد داد تا
اطلاعات اجاره را در دوره های متناوب بدست آورند. برعکس، فعالیت بانک در یک بازار رقابتی باید در هر دوره
بی سود و زیان شود و بنابراین باید بازدهی تعدیل شده ریسک با پرداخت نرخ بهره بالاتر برای وام ثابت نگه
داشته شود جاییکه بازده وام گیرنده عدم ثبات بیشتری را نمایش می دهد. بعلاوه، با وجود رقابت، بانک ها
نمی توانند در این فواید اطلاعاتی سرمایه گذاری کنند و بنابراین انگیزه ی ایجاد این روابط از بین خواهد رفت.
بنابراین قدرت بازار پیش بینی می شود تا منجر به سرمایه گذاری بیشتر در روابط بانک ها، کاهش عدم تقارن
اطلاعات و هزینه های نمایندگی و بنابراین بهبود دسترسی به بدهی مالی با قرض گیرندگان بالقوه بشود.
2Petersen and Rajan 1992
مسلما این کانال های تئوریکی پیش بینی های متناقصی درباره مسیر تاثیر قدرت بازار بانک بر دسترسی شرکت ها
به امور مالی تولید می کند. بیشتر کارهای اخیر روی حل این سوالات به صورت تجربی تاکید دارند.
اولین حرکت تحقیقات تجربی درباره این سوال بطور کلی از پارادایم عملکرد رفتار ساختاری طرفداری و حمایت
می کند که ادعا می کند معیارهای رسمی ساختار بازار، پیش گویان قوی رفتار رقابتی شرکت هستند. خیلی از
چنین مطالعاتی بر معیارهای متمرکز مثل نسبت متمرکز پنج شرکت CR یا شاخص هرفیندال 3 تکیه دارند.
) بکار گیری معیارهای بانکداری متمرکز به عنوان یک پروکسی برای قدرت بازار بانک، پیترسن وراجان ) 0990
فهمیدند که افزایش تمرکز مرتبط با دسترسی بیشتر به امور مالی برای شرکت های بخشی مقطعی ایالات -
متحده است که در بین بازارهای بانکداری محلی گسترش یافته است. فیشر همچنین مشخص کرد که بانکداری
متمرکز بیشتر مرتبط با اصلاح جریان اطلاعات و دسترسی اعتباری بهتر برای شرکت های تولیدی آلمانی
بخشی مقطعی است. در مقابل، بک و همکاران ) 0112 ( نتایج مخالفی از بررسی شرکت ها در 42 کشور بدست -
آوردند، اما فقط جایی که سطح توسعه اقتصادی کم است. این با یافته های چانگ و همکاران ) 0100 ( در یک
بررسی از موسسات کوچک و متوسط چینی تایید شده است.
هرچند بطور روز افزون، تحقیقات تجربی درباره قدرت بازار بانک استفاده از معیارهای تمرکز ساختاری را به چند
دلیل کنار گذاشته است. ابتدا، بخش های بانکداری اغلب بطور همزمان متمرکز و رقابتی دیده می شوند )یا غیر
متمرکز و ضعیف و غیر رقابتی( و بنابراین تمرکز ممکن است پروکسی ضعیف برای قدرت بازار اصولی مورد
بررسی قرار گیرد. بعلاوه، یک مسئله جدی تر این است که ساختار بازار و تمرکز ممکن است پروکسی برای یک
دامنه کلی از تعیین کننده های اجرائی بانک و خصوصیات بازار مثل میانگین اندازه بانک، پیچیدگی بانک با توجه
به گوناگونی محصولات و فعالیت ها، جریان اطلاعات آسان در بازار و برای نمونه اندازه کلی خود بازار باشد.
چنین مطالعات فوق الذکری ممکن است به خوبی شناسایی یک تاثیر رقابتی را تکذیب کند؛ در حقیقت این
محدودیت ممکن است در نتایج ترکیبی که تا کنون بدست آمده نقش داشته باشد.
موج دوم تحقیقات در حال ظهور روی معیارهای مستقیم تر تا حدودی تمرکز دارد که ما اعمال قدرت بازار
توسط بانک ها را مخصوصا در شاخص لرنر ) افزایش قیمت به خاطر هزینه های جانبی( مشاهده می کنیم و این
نتایج بیشتر سازگار و مناسب هستند. کاربو و همکاران ) 0119 ( فهمیدند که وقتی بانک منطقه شاخص لرنر را
برای اندازه گیری قدرت بازار استفاده می کند، قدرت بیشتر بازار بانک مرتبط با محدودیت های اعتباری بیشتر
3 Herfindahl index (HHI)
برای یک نمونه از موسسات کوچک و متوسط اسپانیایی است که فرضیه قدرت بازار را تایید می کند. بعلاوه، آنها
وقتی از HHI به عنوان یک معیار قدرت بازار استفاده کردند نتایج یکسانی بدست آوردند، اما فقط وقتی که HHI
برای کنترل حذف زیاد عوامل مداخله گر بخصوص تقاضای انعطاف پذیر، تنظیم شده باشند